افزودنی غذایی هر مادهای است که برای افزایش عطر و طعم، شکل ظاهری یا بافت یک محصول یا افزایش ماندگاری آن استفاده میشود.
از زمانهای قدیم از مواد افزودنی مانند نمک، ادویهها و سولفیتها برای حفظ مواد غذایی و خوشطعم شدن آنها استفاده میشده است. با افزایش پردازش مواد غذایی در قرن بیستم، هم به استفاده بیشتر و هم به انواع جدیدی از مواد افزودنی غذایی احتیاج یافت. تولید و نگهداری بسیاری از محصولات مدرن مانند میان وعدهها و غذاهای راحت آماده برای خوردن، بدون افزودنیهای غذایی امکانپذیر نیست.
انواع مختلف افزودنیهای غذایی و موارد استفاده آنها شامل موارد زیر است:
عوامل ضد پخت و پز – از گلوله شدن مواد جلوگیری میکنند.
آنتیاکسیدانها – از اکسید شدن مواد غذایی یا از بین رفتن آنها جلوگیری میکنند.
شیرینکنندههای مصنوعی – شیرینی را افزایش میدهند.
امولسیون کنندهها – از لخته شدن چربیها باهم جلوگیری میکنند.
اسیدهای غذایی – سطح اسید مناسب را حفظ میکنند.
رنگها – رنگ را اضافه میکنند یا آن را افزایش میدهند.
مواد شوینده – غذاها را مرطوب نگه میدارند.
طعمدهندهها – عطر و طعم اضافه میکنند.
تقویتکنندههای طعمدهنده – قدرت طعمدهنده را افزایش میدهند.
عوامل کف کننده – هوادهی یکنواخت گازها را در غذاها حفظ میکنند.
نمکهای معدنی – باعث تقویت بافت و عطر و طعم میشوند.
مواد نگهدارنده – باعث توقف تکثیر میکروبها شده و از خراب شدن غذا جلوگیری میکنند.
غلیظ کنندهها و آدامسهای گیاهی – بافت و قوام را افزایش میدهند.
تثبیتکنندهها و عوامل سفت کننده – باعث پراکندگی مواد غذایی میشوند.
تصفیه آرد – کیفیت پخت را بهبود میبخشد.
ماده لعاب – ظاهر را بهبود میبخشد و میتواند از مواد غذایی محافظت کند.
عوامل ژل کننده – از طریق تشکیل ژل، بافت مواد غذایی را تغییر میدهند.
پیشرانهها – کمک میکند تا غذا از ظرف خارج شود.
عوامل افزایشدهنده – حجم غذا را از طریق استفاده از گازها افزایش میدهند.
مواد حجیم کننده – حجم غذا را بدون تغییر عمده در انرژی موجود افزایش میدهند.